Play it again, Sam 3: The final chapter

Το τρίτο και τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας! (λέμε τώρα) Κι επειδή ο κανόνας λέει ότι καμία συνέχεια δεν είναι καλύτερη του αρχικού, έτσι κι εδώ έχω αφήσει κάποια κομμάτια που για μένα είναι λίγο πιο "δεύτερα" (μεταξύ των αγαπημένων πάντα). Στο θέμα της μουσικής επένδυσης θα επανέλθω κάποια στιγμή στο μέλλον με τραγούδια. Προς το παρόν απολαύστε τον επίλογο των αγαπημένων μου soundtracks. Ή τουλάχιστον αυτών που κατάφερα να θυμηθώ.

12. The Pink Panther - Main theme - Henry Mancini

El secreto de sus ojos

Το μυστικό στα μάτια της

Σκηνοθεσία: Juan Jose Campanella

Πρωταγωνιστές: Ricardo Darin, Soledad Villamil, Guillermo Francella

Διάρκεια: 129’

Έτος: 2009

Το ζουμί: Ένας συνταξιοδοτημένος δικαστικός επιμελητής αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο σχετικά με μια παλιά υπόθεση και έναν παλιό του έρωτα τα οποία τον στοιχειώνουν ακόμα.

Λίγα λόγια για το έργο: Τι ταινία. Μα τι ταινία! Την είδα πριν μερικές μέρες και κατενθουσιάστηκα. "Το μυστικό στα μάτια της" είναι μια αργεντίνικη ταινία που δικαίως κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Από τις ταινίες που σου μένουν και που, ακόμα κι αν δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, ξεχωρίζει από όλες τις άλλες. Ήξερα ότι η ταινία είναι λίγο αστυνομική λίγο ρομαντική χωρίς να ξέρω ποιο στοιχείο κυριαρχούσε. Με ευχαρίστηση διαπίστωσα ότι ήταν, κατά κύριο λόγο, μια αστυνομική ταινία με ρομαντική διάθεση και που,όμως, δε θα εμπόδιζε κανέναν οπαδό του ενός ή του άλλου είδους να τη δει.

Ο Benjamin Esposito (Ricardo Darin) δούλευε στο γραφείο ενός δικαστή για πολλά χρόνια. Τώρα έχει πλέον αποσυρθεί αλλά μέσα του νιώθει κάτι να τον ενοχλεί. Έτσι ξεκινάει να γράφει ένα βιβλίο για δύο γεγονότα που στιγμάτισαν τη ζωή του. Το ένα είναι ένα άγριο έγκλημα, ο βιασμός και η δολοφονία μιας νέας γυναίκας, και το άλλο ο ανεκπλήρωτος έρωτάς του με την προϊσταμένη του Irene Hastings (Soledad Villiamil), που ήρθε στη δουλειά του όταν έγινε ο φόνος. 

Avatar

Σκηνοθεσία: James Cameron

Πρωταγωνιστές: Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver

Διάρκεια: 162’

Έτος: 2009

Το ζουμί: Εν έτει 2154 οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει μια βάση σε ένα μακρινό δορυφόρο με το όνομα Πανδώρα. Εκεί μεταφέρεται ένας ανάπηρος πεζοναύτης με σκοπό να διώξει τους ιθαγενείς από την τοποθεσία που κατοικούν. Κάποια στιγμή, όμως, θα κληθεί να διαλέξει ανάμεσα στο στρατιωτικό του καθήκον και αυτού που ο ίδιος θεωρεί σωστό. 

Λίγα λόγια για το έργο: Μιας και ξεκίνησα την κόντρα στην προηγούμενη ανάρτηση, μου φάνηκε ταιριαστό να γράψω στο καπάκι για το Avatar. Άλλη μια ταινία που προσγειώθηκε στους κινηματογράφους με ένα τεράστιο μπουμ μιας και πρόκειται για την ακριβότερη παραγωγή ever made. Κατάφερε όμως να γίνει και η εμπορικότερη ταινία ever made, τουλάχιστον σε μη αναπροσαρμοσμένες εισπράξεις, με τους περισσότερους να λένε χαλάλι τα (προσέξτε) 250 με 300 εκατομμύρια δολάρια (εγκεφαλικό) που ξόδεψε ο Cameron.

Ο Jake (Sam Worthington) είναι ένας ανάπηρος πεζοναύτης ο οποίος, μετά τη δολοφονία του δίδυμου αδερφού του, μεταφέρεται στην Πανδώρα, ένα δορυφόρο που έχει κατοικηθεί απ’ τους ανθρώπους οι οποίοι εκμεταλλεύονται τους φυσικούς του πόρους. Αποστολή του Jake είναι να χρησιμοποιήσει το avatar του αδερφού του για να εισχωρήσει στην κοινωνία των ιθαγενών και να τους πείσει να φύγουν. Avatar είναι ένα σώμα ίδιο με των ιθαγενών,  «καλλιεργημένο» από επιστήμονες  από ανθρώπινο DNA σε συνδυασμό με DNA των ιθαγενών.

The hurt locker

Σκηνοθεσία: Kathryn Bigelow

Πρωταγωνιστές: Jeremy Renner, Anthony Mackie, Brian Geraghty

Διάρκεια: 131’

Έτος: 2008

Το ζουμί: Κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Ιράκ, μια ομάδα εξουδετέρωσης βομβών αποκτά καινούριο αρχηγό. Τώρα εκτός από στη διαρκή απειλή που υπάρχει στις αποστολές τους, προστίθεται και η απερισκεψία του νέου αρχηγού, που φαίνεται να το διασκεδάζει, καθώς η ένταση αυξάνεται.

Λίγα λόγια για το έργο: Η ταινία που έφερε τα πάνω κάτω στο Hollywood. Η ταινία που κατάφερε να αρπάξει τα όσκαρ μέσα από τα χέρια του Avatar και έφερε σε σύγκρουση (επαγγελματική) το πρώην αντρόγυνο, Bigelow-Cameron. Που έκανε όλους τους κριτικούς στην Αμερική να παραληρούν και να εκστασιάζονται. Και που εδώ στην Ευρώπη άφησε τους περισσότερους, αν δεν απατώμαι, ψιλοαδιάφορους. Κάπως έτσι κι εμένα.

Οκ, ίσως όχι αδιάφορο αλλά σε καμία περίπτωση δε συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό των Αμερικάνων. Τι ενθουσιασμό, τι λέω; Εδώ δεν είμαι σίγουρος αν μου άρεσε καν η ταινία. Ας τα πάρουμε όμως λίγο απ’ την αρχή.

Play it again, Sam 2: Η επιστροφή

Ναι, είναι η πρώτη ανάρτηση sequel!! Συνέχεια με 13 soundtracks, επίσης πολύ αγαπημένα.
Για κάθε ένα από αυτά έχω γράψει μια δυο λέξεις που μου έρχονταν στο μυαλό καθώς άκουγα τη μουσική. Σε κάποια έχω επηρεαστεί από την ταινία, σε άλλα όχι. Μπορεί να σας φανούν λίγο άκυρα (και κάποια είναι) αλλά μου άρεσε η ιδέα.

 13. Matrix - Clubbed to death - Rob Dougan
Ψεύτικος κόσμος, εναλλακτική πραγματικότητα.