Red, white and blue

Σκηνοθεσία: Simon Rumley   

Πρωταγωνιστές: Amanda Fuller, Noah Taylor, Marc Senter

Διάρκεια: 104’

Έτος: 2010

Το ζουμί: Οι ζωές τριών ανθρώπων που διασταυρώνονται, μιας νυμφομανούς, ενός νεαρού που φροντίζει την άρρωστη μητέρα του και ενός λιγομίλητου, μυστηριώδους ξένου.

Λίγα λόγια για το έργο: To "Red, white and blue" είναι μια ταινία του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει  να παίρνει τα πάνω του και καλά κάνει. Η συγκεκριμένη ταινία είναι λίγο περίεργη. Γιατί; Γιατί αποτελεί μια μίξη ειδών που δεν ταιριάζουν εύκολα μεταξύ τους. Γι’ αυτό το λόγο είναι και λίγο δύσκολο να χαρακτηριστεί η ταινία. Θα την έλεγες λίγο από κοινωνική και λίγο από θρίλερ με σπλάτερ εξάρσεις. Ε, δεν ακούγεται περίεργο αυτό;

Η Erica (Amanda Fuller) είναι μια κοπέλα αρκετά … χαλαρών ηθών. Πηγαίνει κάθε βράδυ με άλλον άντρα αλλά δε μοιάζει να απολαμβάνει τη ζωή της και ούτε καν τις σχέσεις της με τους άλλους. Όταν χάνει τη δουλειά της ως καθαρίστρια, βρίσκει με τη βοήθεια του γείτονά της Nate (Noah Taylor) μια καινούρια. Ο Nate είναι λίγο μυστήριος. Λίγα πράγματα είναι γνωστά για το παρελθόν του και φαίνεται να είναι ακόμα πιο απομακρυσμένος από τους ανθρώπους απ’ ότι η Erica. 

My left foot

Το αριστερό μου πόδι

Σκηνοθεσία: Jim Sheridan

Πρωταγωνιστές: Daniel Day-Lewis, Brenda Fricker, Fiona Shaw

Διάρκεια: 103’

Έτος: 1989

Το ζουμί: Η ζωή του Christy Brown, ενός ανάπηρου ανθρώπου που ενώ μπορεί να ελέγξει μόνο το αριστερό του πόδι, καταφέρνει να γίνει πετυχημένος ζωγράφος και συγγραφέας.

Λίγα λόγια για το έργο: Όπως πολλές άλλες ταινίες, είχα "Το αριστερό μου πόδι" στη λίστα με αυτές που ήθελα να δω εδώ και πολύ καιρό. Την είδα επιτέλους πριν μερικές μέρες. Φοβόμουν ότι θα είναι λίγο ψυχοπλακωτικό, λίγο καταθλιπτικό, λίγο φέρτε μου κι άλλο πακέτο χαρτομάντηλα γιατί πλάνταξα στο κλάμα. Είχα, βλέπετε, στο μυαλό μου άλλες ταινίες με άτομα με αναπηρίες (πχ I am Sam, το οποίο μάλιστα δεν έχω δει ποτέ ολόκληρο)(επειδή είναι καταθλιπτικό!). Κι όμως «Το αριστερό μου πόδι» καταφέρνει μέσα από τη δραματικότητά του να γίνει αστείο, διδακτικό και άκρως αισιόδοξο.

Η ταινία, λοιπόν, πραγματεύεται την αληθινή ιστορία του Christy Brown (Daniel Day Lewis). Ο Christy γεννήθηκε με μερική εγκεφαλική παράλυση που σαν αποτέλεσμα είχε το αριστερό του πόδι να είναι το μόνο μέρος του σώματός του που μπορούσε να θέσει υπό έλεγχο. Η ταινία ξεκινά από τα παιδικά χρόνια του Christy.

Le fabuleux destin d’ Amelie Poulain

Αμελί

Σκηνοθεσία: Jean-Pierre Jeneut

Πρωταγωνιστές: Audrey Tautou, Mathieu Kassovitz, Jamel Debbouze

Διάρκεια: 122’

Έτος: 2001

Το ζουμί: Η Amelie, μια νεαρή γυναίκα που ζει στο Παρίσι, αποφασίζει μια μέρα να αλλάξει τον κόσμο με το να βοηθάει όλους αυτούς γύρω της που πιστεύει ότι το έχουν ανάγκη.

Λίγα λόγια για το έργο: Δεν είμαι και ο μεγαλύτερος οπαδός των ρομαντικών ταινιών. Είναι ένα από τα είδη ταινιών που αν δεν είναι καλοφτιαγμένη η ταινία θα βαρεθώ μάλλον εύκολα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για το Amelie. Παρ’ ότι περισσότερο ρομαντική είναι η σκηνοθεσία παρά η υπόθεση, το Amelie είναι μια γλυκύτατη κωμωδιούλα με έναν απ’ τους πιο αξιολάτρευτους χαρακτήρες που έχουν γραφτεί.

Η υπόθεση είναι πάνω κάτω αυτά που είπα πιο πάνω. Δεν υπάρχει κάποια τρελή πλοκή καθώς η ταινία αποτελείται από μικρές ανεξάρτητες ιστοριούλες, που όλες συνδέονται με την πρωταγωνίστρια. Αυτά που μαγνητίζουν το θεατή είναι ο χαρακτήρας της Amelie (και κατ’ επέκταση η Audrey Tautou) και ο τρόπος που παρουσιάζονται όλα μέσα από την ξεχωριστή ματιά του Jeneut.